x تبلیغات
اخبار ایران و جهان

نکاتی برای شستشوی فرش

 

نحوه شستن فرش,راهنمای شستن فرش

خیس کردن بیش از حد فرش، تمام بافت های فرش را تحت تاثیر قرار داده و خیس خواهد کرد

 

معمولا بهتر است که فرش ها را سالی یکبار و حتی تا هر ۱۸ ماه یکبار شستشو دهید. شستشوی کافی، مناسب و کنترل شده فرش ها باعث افزایش طول عمر و صد البته زیبایی آنها خواهد شد. خیلی از افراد خودشان به سراغ شستشوی فرش هایشان می روند که طبعا این مسئله به نوبه خود اشتباهاتی را نیز به دنبال خواهد داشت. در این مطلب همراه ما باشید تا شما را با اشتباهات رایج در شستشوی فرش آشنا کنیم و بگوییم که چرا بیشتر توصیه می شود فرش هایتان را به دست افراد کاربلد و متخصص در این زمینه بسپارید.

 

اشتباهات رایج در شستشوی فرش در منزل

زمانی که تصمیم به شستشوی فرش در منزل و شستشوی دستی فرش می گیریم طبیعتا به دلیل سخت و سنگین بودن آن، انرژی زیادی از ما صرف می شود که با این حال، کافی هم نیست. ممکن است مجبور شویم ترفندهایی را به کار ببریم که همان ترفندها باعث خراب شدن و فرسودگی فرش شما گردد. این در حالی است که شما می توانید شستشوی فرش خود را به متخصصین این امر بسپارید تا با بهترین و مناسب ترین روش ها همراه با صرف انرژی بسیار، بتوانند به خوبی از پس شستشوی فرش شما بر آیند. با این حال اگر دست به شستشوی فرش در خانه می زنید سعی کنید از این سه کار اجتناب نمایید:

 

 استفاده بیش از حد از شامپو

 استفاده بیش از حد از آب بر روی فرش

 محافظت از فرش خیس در مقابل مبلمان و سایر وسایل

 

 استفاده بیش از حد از شامپو در شستشوی فرش

طبیعتا استفاده بیش از حد از شامپو در شستشوی فرش همانقدر خطرناک و مخرب است که شستن بیش از حد فرش! این کار باعث به هم خوردن بافت رنگی و ضعیف شدن بافت فرش می شود. سعی کنید برای انجام این کار به سراغ یک فرد آگاه و متخصص بروید و از او کمک بگیرید و به قول قدیمی ها کار را به کاردان خود بسپارید!

 

 استفاده بیش از حد از آب بر روی فرش در زمان شستشو

طبیعتا خیس کردن بیش از حد فرش، تمامی بافت های فرش را تحت تاثیر قرار داده و خیس خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که خیس شدن بیش از حد فرش می تواند باعث به هم ریختن بافت رنگ های فرش شود. بعضی از فرش ها هم بعد از آب خوردن و خیس شدن بیش از حد کوچک شده و به قول معروف آب می روند! پس هیچ گاه فراموش نکنید که خیس شدن بیش از حد فرش و بافت های آن می تواند موجب ایجاد چه آسیب هایی جدی گردد.

 

 محافظت از فرش خیس در مقابل مبلمان و سایر وسایل

صدمه نهایی ای که می تواند بر بدنه فرش وارد شود، لکه ها و نشانه های ناشی از مبلمان و سایر وسایل خواهد بود. امکان دارد مبلمان و وسایل بر روی فرش خیس قرار گرفته و بر روی آن رنگ دهند. رنگی که ممکن است حالا حالاها فرشتان را رها نکند. حتی ممکن است پایه فلزی مبلمان شما بر روی فرش قرار بگیرد و از رطوبت ناشی از فرش دچار زنگ زدگی شود!

 

چرا به سراغ متخصصین شستشوی فرش و قالیشویی برویم؟

زمانی که متخصصین این حوزه و شرکت های قالیشویی دست به شستشوی فرش شما می زنند، آن را با رطوبت کنترل شده ای می شویند و به همین نسبت نیز فرش شما را به شکل کنترل شده ای خشک می نمایند.

 

این شرکت ها دارای ماشین های شستشویی هستند که از برس های شستشوی ضد گرد و غبار برخوردار هستند. مواد شوینده ای که به کار می رود با اندازه ای کافی و کنترل شده بوده و شستشوی منظم و مرتبی بر روی فرش شما اعمال می کنند. این روش تا جایی ادامه پیدا می کند که فرش شما بعد از طی کردن و پشت سر گذاشتن مراحلی منظم و کنترل شده به آرامی شروع به خشک شدن می کند.

 

بسیاری از متخصصین، روش دیگری نیز برای شستشوی فرش دارند؛ روشی مثل استفاده از اسپری ای که حاوی مواد شوینده بود و فرش شما را بدون وارد شدن هرگونه آسیبی بر بافت و بدنه آن، شستشو خواهد داد. برخی از افراد با این روش مخالف هستند و معتقدند که ممکن است این روش، فرش شما را به صورت کامل و مطمئنی شستشو ندهد، اما مسئله ای که در این زمینه وجود دارد این است که این روش، فرش شما را بدون خیس شدن و وارد شدن آسیبی به بافت آن شستشو می دهد. این تقریبا همان چیزی است که فرش به آن احتیاج دارد. برخی از متخصصین، روش اول را انتخاب می کنند و برخی نیز روش دوم. در هر دوی این روش ها تلاش و دقت بالایی لحاظ می شود و شما می توانید اطمینان خاطر حاصل نمایید که فرش شما به بهترین حالت ممکن شستشو یافته است.

 

فراموش نکنیم که سپردن کار شستشوی فرش به متخصصین این حوزه از دو جنبه، مزیت به حساب می آید:

 

اول اینکه این شرکت ها در زمینه جا به جایی و حرکت دادن فرش های بزرگ و سنگین، هیچ مشکل و محدودیتی ندارند.

دوم اینکه آنها به خوبی می دانند که با رعایت چه اصول و شرایطی، فرش شما را به بهترین حالت ممکن شستشو دهند.

 

منبع : chidaneh.com


 

گره ترکی ممتاز

 همانطور که میدانید فرش بافی و تولید انواع فرش دستبافت در مناطق زیادی از ایران با شیوه ها و تکنیکهای مختلف بافت رواج دارد و میتوان گفت این امر سبب ایجاد تنوع در انواع گره گذاری نیز شده است و در هر منطقه ای نسبت به شیوه ی مد نظرشان از گره های خاصی برای بافت فرش ها بهره میبرند.
 
گره همان پرزیست که آن را حول محور چله های زیر و رو گره میزنند ، در واقع با کنار هم قرار گرفتن گره ها در نهایت نقش و طرح فرش نمایان میشود. گره را با نامهای دیگری چون ریشه ، خفت ، پیچه ، گند ، ایلمه و یا ایلمک نیز میشناسند که البته همگی به یک معنا هستند.
 
لازم است بدانید که میزان تراکم گره ها و ظرافت آنها نشانگر کیفیت فرش و همچنین مرغوبیت آن است ، به نوعی میتوان گفت هرچه تعداد گره ها بیشتر باشد قاعدتا کیفیت فرش نیز بالاتر خواهد بود بنابراین نوع و تعداد گره دو ویژگی مهم فرش میباشد. در ایران تعداد گره‌ها در هر ۷ سانتیمتر را یک رج میگویند.
 
انواع گره ها در قالی بافی
با وجود انواع بسیار متنوع گره در قالی بافی ، میتوان گفت که در ایران تنها استفاده از دو نوع ترکی و فارسی آن رایج است و به کارگیری سایر گره ها کاربرد چندانی ندارد. در ادامه به توضیح مختصری در رابطه با انواع آنها میپردازیم :
 
گره های ترکی
گره ترکی
طرز عمل گره ترکی
در مورد گره ترکی میتوان گفت ساختار آن به گونه ایست که نسبت به سایر گره ها محکمتر است و استحکام زیادی در بافت فرش ایجاد میکند. در گره ترکی معمولا از قلاب استفاده میشود ، این نوع از گره روی دو تار رو و زیر زده خواهد شد. طرز عمل در گره ترکی به این صورت میباشد که بافنده خامه یا همان پرز را در دست چپ خود گرفته و به صورت عمود بر روی تارهای رو و زیر قرار می دهد ، هر یک از دو سر خامه را به پشت یکی از تارها برده و پس از پیچیدن به دور آنها از بین دو تار بیرون آورده و دوباره آن را میگیرد.
 
برای به کارگیری قلاب نیز ابتدا بافنده یک جفت چله را به کمک قلاب مورد نظر به جلو میکشد ، سپس خامه را در دست چپ میگیرد و یک سر آن را به کمک قلاب بین دو چله میبرد ، خامه را از پشت تار اول بیرون آورده و از روی دو تار عبور میدهد ، در این مرحله خامه را پشت تار دوم برده و سپس سر آن را از بین دو تار مجدداً بیرون می آورد ، هر دو سر را با هم بطرف پایین می کشد و اضافه آنرا با لبه تیز قلاب میبرد.
 
گره های ترکی خود چند نوع میباشند که عبارتند از :
گره ترکی معمولی که به خوابیده یا استاندارد نیز مشهور میباشد.
نوعی از گره ترکی با نام برعکس یا برجسته.
گره ممتاز.
گره فارسی
گره فارسی
در گره فارسی خامه فرش را به دور یک تار گره زده و از پشت تار بعدی بیرون می آورند. گره فارسی را برحسب جهت آن به دو نوع تقسیم میکنند :
 
فارسی چپ به راست.
فارسی راست به چپ.
خواندن مطلب  روانشناسی رنگ ها در انتخاب رنگ فرش
مقایسه گره ترکی و فارسی در بافت فرش
باید گفت صرف نظر از تفاوتهای موجود در این دو نوع هیچ کدام برتری خاص و ویژه ای نسبت به دیگری ندارند ، در ادامه برخی از تفاوتهای آنها را توضیح میدهیم :
 
پرز مصرفی در فرش هایی با گره ترکی دارای ضخامتی کمتر از پرز مصرفی با گره فارسی خواهد بود.
به طور معول گره های ترکی را با استفاده از قلاب و گره های فارسی را با دست میزنند.
در هر دو گره از نخ هایی چون کرک ، پشم و ابریشم استفاده میشود با این تفاوت که میزان مصرف نخ در گره ترکی بیشتر از فارسی میباشد.
برخی معتقدند دوام ریشه فرش هایی که از گره ترکی بافته شده اند بیشتر از فرش هاییست که با گره فارسی تهیه میشوند.
سایر گره های فرش
علاوه بر گره ترکی و فارسی در بافت فرش ها گره های دیگری به کار میروند که عبارتند از :
 
 
گره های تقلبی
در این روش گره ای زده نمیشود و همانطور که از نامش پیداست در واقع نوعی تقلب به شمار می آید. این گره به دلیل پایین آوردن چگالی و دوام فرش پیشنهاد نمیشود چراکه فرشهایی که از این طریق تهیه میشوند از مرغوبیت و کیفیت پایینی برخوردار خواهند بود. این گره های تقلبی خود به سه دسته زیر تقسیم میشوند :
 
تقلبی U شکل یا بی گره بافی
این گره همانطور که از نامش پیداست شکلی شبیه به U دارد. در این نوع ، خامه فرش را دولا نموده و آن را از پشت تار عبور می‌دهند و سپس در ادامه قلاب را از داخل U شکل خامه عبور داده و سرهای نخ را گرفته و از قسمت U شکل به بیرون هدایت می‌کنند.
 
کمانشیب
در گره کمانشیب ، نخ را بعد از اینکه دور چله میگردانند بدون اینکه گره بخورد بر روی رج محکم میکنند.
 
جفتی بافی
در بعضی مواقع به جای اینکه پرز خامه را تنها به دور یک تار بپیچند ، به دور چهار تا شش تار میپیچند ، به این نوع از گره ها جفت بافی میگویند.
 
گره های هنری
گره های هنری بیشتر در خصوص فرشهایی که بصورت تزئینی استفاده میشوند مانند تابلو فرش ها کار برد دارند. این گره ها نیز دارای انواع مختلفی هستند که مهمترینشان عبارتند از :
 
دو رنگ
همانطور که از نام این گره پیداست در زدن آن از چند رنگ استفاده می‌شود ، در این روش معمولا ابتدا به نسبت قدرت رنگ مورد نظر ، یک رشته‌ی خامه را دو لا میکنند و یا یک تاب آنرا باز کرده و تاب نخ رنگ متضاد را از آن عبور می‌دهند. میتوان گفت مهم ترین نکته در استفاده از این نوع گره ، قرار گرفتن نگاره های رنگی بر سر جای خودشان است و اینکه در نهایت با زدن گره ترکی ممتاز رنگها به گونه ای کنار هم چیده شده باشند که طرح از بین نرود.
 
 
 
ادامه مطلب

آداب و رسوم مردم تهران قدیم در ماه محرم

 

آداب و رسوم مردم تهران قدیم در ماه محرم

عزاداری محرم در تهران سابقه‌ای طولانی دارد و همه ساله بر شکوه و جلال آن افزوده شده است.


از حدود دهم و پانزدهم ماه ذی حجه مساجد و تکایا در تهران قدیم برای مراسم ماه محرم آماده شده و چادرها و خیمه‌ها برای اجرای روضه‌خوانی و تعزیه برپا می‌شد.

 

در کتاب طهران قدیم، تالیف جعفر شهری، تاریخچه روضه خوانی به این صورت نقل شده است:
«از ازمنه دور یعنی از رسیدن طایفه بنی اسد به دشت کربلا و شناختن اجساد شهدا و به خاک سپردن ایشان و مویه ردن بر مزارشان که روز سوم و به روایتی پنجم شهادت بوده، مردم شیعه مذهب پنهانی و در زمان دیلمیان و دودمان صفویه بطور آشکار همه ساله در دهه محرم، بیستم صفر (چهلم امام) که اربعین حسین نامیده می‌شود مجلس تذکاری در عزای آن بزرگوار برپا می‌داشتند که تا سنه نهصد هجری قمری ادامه داشت.

 

تا زمانی که ملا حسین کاشفی هراتی واعظ با استفاده از مقاتل و کتب گذشه‌ها در مقتل کتابی به نام (روضة الشهدا) [روضه به معنای باغ] تدوین و تمام نموده استفاده و استنساخ آنرا وقف عام نمود و چون جامعترین کتاب در این زمینه بود، در این ماه هرکس عقیده و سوادی داشت آنرا بر مردم می‌خواند و گریه می‌گرفت تا کم کم این کتاب اجتماع مذهبی را بر آن داشت تا در خانه و مسجد وقتی را به روضة الشهدا خوانی مخصوص گردانند و به خوش خوانها و بهتر خوانها اجرتی بپردازند.»

 

به گفته ایشان، با اقبال مردم از این مراسم و شیوه برگزاری آن، تغییراتی در جهت جذابتر شدن این مجالس صورت گرفت تا اینکه این مجالس به روضه‌خوانی و کتاب‌خوان آن به روضه خوان شهرت یافت.

 

آداب و رسوم محرم, روضه‌خوانی و تعزیه, اربعین حسینی

 

سیاه پوشی در محرم
از روزهایی که مساجد و تکایا برای محرم آماده می‌شدند، کم کم رنگ سیاه بر پوشش مردم از زن و مرد و پیر و جوان غالب می‌شد تا جایی که در روز اول ماه محرم همه یک پارچه سیاه پوش بودند و این سنتی بود تغییر ناپذیر، تا جایی که فقیرترین مردم که از مال دنیا جز پیراهن و قبای تنشان چیزی نداشتند، همان را فروخته سیاه می‌خریدند یا با لباس کهنه سیاه معاوضه نموده یا حتا با جوهر رنگ می‌کردند.

 

یکی از نذرهای مجرب مردم نیز نذر پیراهن، دستمال و پارچه سیاه بود که بین فقرا و بی‌سیاه مانده ها تقسیم می‌شد. در این روز تمام مساجد، سقاخانه‌ها، حسینیه‌ها و تکیه‌ها سراپا سیاه می‌شد و آماده اجرای مراسم و پذیرایی از عزاداران می‌شد.

 

نذرهای رایج و از یاد رفته
ایام محرم همواره به عنوان روزهای خیرات و روا شدن حاجات شهرت داشته و به همین دلیل هنوز هم در روزهای محرم هر کسی به وسع خود در اطعام عزاداران می‌کوشید و از دیگهای بیست منی گرفته تا کماجدانهای کوچک، با شور و شعفی خاص بر سر اجاق می‌رفت و موجودی آن با خلوص نیت در بیم مردم پخش می‌شد. حتا کسانی که توانایی اطعام نداشتند، با ریختن مشتی برنج در پلوی نذری یا تکه گوشتی در خورش، در نذر شریک می‌شدند.

 

آداب و رسوم محرم, روضه‌خوانی و تعزیه, اربعین حسینی

 

اعتقاد به اینکه این شبها، بهترین زمان طلب آمرزش برای رفتگان است، خرما، حلوا، شکرپنیر، آش و سمنو نیز بر اقلام دیگر نذورات اضافه شد و تهران در این ایام شهری بود یکپارچه نعمت و کرم و بذل و بخشش.

 

نذرهایی که مردم در ماههای محرم و صفر برای خود و فرزندانشان و رفع گرفتاریها انجام می‌دانند اینها بود: آب دادن، شربت دادن، سقایی، پختن آش امام زین العابدین و آش ابودردا که مصالح آن را گدایی می‌کردند و آنرا برای رفع هر بیماری مناسب می‌دانستند،اطعام با انواع غذاها، نذر شمع، نفت و روغن چراغ به امام زاده ها، گل مالیدن بر سر و صورت، سینه زدن، زنجیر زدن، زیر علم، کتل و علامت رفتن، سنگ زدن، تیغ زدن، قمه زدن، خواندن زیارت عاشورا، ختم قرآن، روزه گرفتن و....

 

علاوه بر اینها انجام خدماتی چون پذیرایی، کفش داری و اسفند دود کردن در مساجد و تکیه ها نیز با نذر و قصد قربت انجام می‌گرفت. تهیه مواد مورد نیاز دسته ها از سازهایشان گرفته تا زنجیر و علم و کتل و علامت، پرچم، دیگ، سینی، استکان و...نیز از مله موارد نذر بوده و هست.

 

یکی از انواع نذورات، گرفتن روزه سکوت بود و فرد روزه گیر، در تمام دوازده روز عزا تا آخر محرم و گاهی صفر، یک کلام سخن نمی‌گفت.

 

انجام امور عام المنفعه مانند رسیدگی به وضع خیابانها، تامین روشنایی معابر تاریک، پوشاندن چاله ها و راه آبها، کمک به نابینایان، پرداخت بدهی زندلنیان یا تهیه غذا و پوشاک برای خانواده ایشان، غذا دادن به پرندگان، میانجیگری در اختلافات خانوادگی و دوستانه و...نیز با قصد قربت انجام می‌گرفت و انصافا در این دو ماه، عمل خلافی از کسی سر نزده و بساط عیش و نوش و عروسی و جشن تعطیل بود.

 

قمه زنی و تیغ زنی
از جمله اعمال منسوخ که در زمانی موجب مباهات و امروزه به شدت نکوهش می‌شود، قمه زنی و تیغ زنی در سحرگاه روز عاشورا بود. دسته های قمه زن شبهای هفتم تا دهم، کفن پوشیده و با حرکاتی مهیب، پای به جای پا کوفته، شمشیرهای خود را در زیر نور فانوسها به حرکت در می آوردند.

سحرگاه روز عاشورا این گروه با همان هیبت اما تنها با چند پرچم و کتل، راه می‌افتادند.

 

آداب و رسوم محرم, روضه‌خوانی و تعزیه, اربعین حسینی

 

این گروه پس از رسیدن به حسینیه خود به چند دسته از اطفال، نوجوانان، جوانان و سالمندان تقسیم شده و آماده حرکت می‌شدند. جلو سر اطفالی که والدینشان برایشان نذر کرده بودند، و افراد کمی ترسوتر، توسط دلاکان مجرب، با چند حرکت کوچک تیغ، زخمی می‌شد تا حدی که سرخی خون نمایان شود و سپس دسته حرکت کرده و با خواندن نوحه و نوای سنج یکدیگر را تهییج می‌کردند تا وقتی که نوحه خوان با فریاد "یا حسین" برای شروع قمه زنی علامت بدهد.

 

میاندار دسته در فاصله خیابان مانند دو گروه قمه داران ظاهر شده و با فریاد یا حسین اولین قمه را بر سر خود میزد. پس از او بقیه نیز با شمشیر و قمه قداره های خود بر سر می‌زدند.
اگرچه رسم بر این بود هرکس به اندازه نذر خود قمه زده و سپس به راه ادامه دهد، اما همیشه در میانه کار عده ای از خود بیخود شده و گاهی موجب مرگ خود می‌شدند.

 

دسته سنگ زنها
یکی از دسته های عزاداری، دسته سنگ زنها بود که افراد در آن به جای سینه زدن و زنجیر زدن، هر یک دو قلوه سنگ در دست گرفته با نوای نوحه خوان و صدای سنج بر هم می‌زدند.

 

به این ترتیب که هر زدن سه ضربه داشت که سنگ زنها، در حالیکه در دو صف روبروی هم تشکیل می‌دادند، با خم و راست شدن، یکی را نزدیک زمین، یکی را برابر شکم و یکی را بالای سر می‌کوفتند، بر این نشانه که روز عاشورا چنین سنگهایی بر سر و پا و سینه امام و شهدا خورده بوده است.

 

قفل آجین
در مراسم عاشورا، عده ای دست به کار اعمالی می‌شدند که ریشه و دلیل وجودی آن بر کسی معلوم نیست. یکی از این کارهای شکنجه آمیز، قفل آجین بود که این شخص از مدتی قبل بدن خود را با داروهای کرخ کننده بی‌حس نموده و قسمتهایی از بدن، از گردن به پایین، را سوراخ کرده و از آنها قفل، نیزه، سیخ و میخ و امثال آن می‌گذرانید و خود را در جلو دسته به نمایش می‌گذاشت تا جایی که از شدت درد بی حال می‌شدند. گاهی این افراد را بر اسب سوار می‌کردند و دسته به خاطر مراقبت از آنها به آهستگی حرکت می‌کرد و صدای فریاد درد نها را در فریاد "یا حسین" غرق می‌کرد.

 

آداب و رسوم محرم, روضه‌خوانی و تعزیه, اربعین حسینی

 

خوشبختانه امروزه این رسوم وحشیانه از بین رفته و روزهای محرم و عاشورا، با ذکر مصیبت، انجام نذورات، تعزیه و دسته های باشکوه انجام می‌شود. کلاسهای مذهبی، انجام اعمال خیر و کمک به دوستان و همسایگان، از جمله اعمالی است که همچنان این ایام را برای شیعیان به روزهایی پر از خیر و برکت مبدل کرده است.

 

جعفر شهری در جلد دوم «طهران قدیم» نیز در باره نذورات تهرانی‌ها می‌نویسد:
«آب دادن، شربت دادن، سقایی، دادن نان و ماست، انواع آش ها مانند آش کشک، آش شله قلمکار، شیربرنج، آش امام زین العابدین، مخصوصا آش «ابو دردا» که مواد لازم این دو آش را هم گدایی می کردند. خرما، حلوا، شکر پنیر، اگر فصل میوه بود انجیر، انواع چلو و پلو، امثال عدس پلو، رشته پلو، لوبیا پلو و. . . و دیگر کاه پاشیدن به سر دسته های سینه زن، گل مالیدن به سر و صورت و تشت گل برای این کار تهیه کردن و سر راه دسته ها در اختیار گذاردن، سر برهنه، پا برهنه راه رفتن، سینه زدن، زنجیر زدن، زیر علم و کتل و بیرق رفتن، تمامی دو ماه را بدون نظافت و استحمام گل و لجنی ماندن، و دیگر، یک یا چند بار ختم قرآن کردن، همه روزه (زیارت وارث) خواندن، عهده دار شدن خدمتی از خدمات عزاخانه ها و دسته ها مانند اداره کردن سماور، «قهوه چی گری»، چای دادن، استکان جمع کردن، آب دادن، جاروکشی، قلیان چاق کردن و قلیان دادن، کفش جفت کردن، و دیگر، تهیه قلیان و منقل، تا کوچک ترین و بی قیمت ترین اشیا مانند آفتابه بــــرای مستراح و جارو و نمک و آب دیگ های آش و پلو و آنچه را که توانایی آن را داشته باشند.»

منبع:

آداب و رسوم مردم کرمان در روزهای تاسوعا و عاشورا

 

بيرقهای عزاداری, آداب و رسوم مردم کرمان

مردم استان كرمان با دارا بودن پيشينه مذهبی از گذشته‌هاي دور با فرا رسيدن ماه محرم بويژه روزهاي تاسوعا و عاشورا با آداب و رسوم خاصي خاطره سرور و سالار شهيدان حضرت امام حسين(ع) و ياران باوفايش را زنده مي‌كردند.
در برخي از شهرها و مناطق استان كرمان مانند بم در گذشته‌اي نه چندان دور مردم در عصر تاسوعا پاي برهنه از امامزاده‌اي به امامزاده ديگر و از زيارتگاهي به زيارتگاه ديگر مي‌رفتند و در آنجا شمع روشن مي‌كردند.


اين عمل را به اصطلاح "چهل منبرو" مي‌گفتند.
روز دهم محرم كه مصادف با روز عاشورا مي‌باشد غالبا مداحان هيئت‌هاي سينه‌زني و زنجيرزني سعي مي‌كنند نوحه‌اي در وصف اين روز تهيه و ارايه كنند.
در برخي از روستاها و بخش‌هاي كرمان از جمله زنگي‌آباد، چترود و جوپار در روز عاشورا اقدام به شبيه گرداني مي‌كنند.


در اين روز تعدادي از جوانهاي فعال با ملبس شدن به لباسهاي مشابه لباسهاي خاندان اهل بيت(ع) و لباسهاي سربازان ابن سعد و نامگذاري بعضي از افراد به عنوان شمربن ذي‌الجوشن، ابن سعد، حرمله، حر بن رياحي، علي‌اكبر، قاسم‌بن‌الحسن، ابوالفضل العباس، امام حسين و ساير كساني كه در واقعه كربلا نقش‌هايي داشته‌اند و تدارك وسايل از قبيل خيمه و خرگاه و اسب سپاه، گهواره علي‌اصغر و اسب زخمي منظره‌اي از واقعه و حوادث كربلا را مجسم مي‌سازند تا بدين وسيله افكار نظاره‌گران را متوجه آن ايام سخت و دشوار كنند.


در روستاها و مناطقي كه اقدام به برگزاري مراسم شبيه گردانی مي‌كنند بعد از ظهر عاشورا اقدام به عبور دادن كاروان اسرا و اطفال در ميان حزن و اندوه مردم مي‌كنند و قبل از غروب آفتاب خيمه‌ها را نيز آتش مي‌زنند.
بعد از غروب آفتاب و زماني كه تاريكي همه جا را فرا مي‌گيرد عده‌اي از مردم مراسم شام غريبان را برگزار و به صورت نمادين جستجوي خود را براي يافتن اطفال و كودكان وابسته به خاندان حسين‌بن علي(ع) كه از ترس آزار و شكنجه‌هاي سربازان ابن‌سعد به بيابانهاي مجاور صحنه نبرد پناه برده‌اند آغاز مي‌كنند.


در شهرها مراسم شام غريبان توسط عده‌اي از مردم با حمل فانوسها و شمع‌هاي روشن انجام مي‌شود و در پي آن هيئت‌هاي سينه‌زني و عزاداري نوحه‌هايي اجرا مي كنند.
نقطه عطف مراسم عزاداري ماه محرم در روز اربعين يا چهلمين روز شهادت حضرت امام حسين (ع) با شكوه خاصي مشابه روز عاشورا برگزار مي‌شود.
در روز بيست و هشتم صفر هر سال كه مقارن با رحلت حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن‌مجتبي(ع) است نيز سر در كليه ادارات، مغازه‌ها و برخي خانه‌ها با پارچه‌هاي مشكي و بيرقهاي عزاداري تزئين داده مي‌شود. 

 
منبع:

آداب و سنن مردمان کرمان

 

آداب و سنن مردمان کرمان, سورمه دان, آداب و رسوم ماه رمضان

ماه رمضان 
در شب بيست و هفتم ماه رمضان برگزار می شود. در اين رسم همه بيشتر بيوه زنان ، زنان بدون فرزند و دختران دم بخت شرکت می کنند. هر زن حاجتمندی «کمويی» برمی دارد و توی آن يک آيينه و يک سورمه دان و مقداری نبات می گذارد و به در خانه های محله می رود. کليدزنها آنچنان رويشان را محکم می گيرند که کسی آنان را نمی شناسد.

 

در هر خانه ای که می رسند با کليد چوبی که همراه دارند به کمو يا درخانه می کوبند. زن صاحبخانه با شنيدن صدای تق تق ، در را باز می کند و بدون سوال برای روشنايی و باز شدن گره از کار کليدزنها به آيينه نگاه می کند و مقداری از نبات داخل کمو را در دهان می گذارد و از سورمه دان به چشمش می کشد.

 

زنان عقيده دارند هر کس از سورمه کليدزنها به چشمش بکشد شب عيد ، حضرت فاطمه به چشم او سورمه می کشند و روشنايی ابدی به او می بخشند. بعد از سورمه کشيدن مقداری خوراکی و پول و اگر فصل انار باشد دانه ای انار در کمو می ريزند. عقيده دارند انار و خوراکيهايی که کليدزنها جمع می کنند خاصيت بسيار دارد و هر حاجتمندی بخورد حاجتش برآورده می شود. اين رسم تا پاسی از شب ادامه دارد.

 

الله رمضونی (Allah Ramzuni):
از ديگر سرگرميهای بچه ها و جوانان در شبهای ماه رمضان خواندن اشعار «الله رمضانی» است. اين رسم در اکثر شهرها و آباديهای يزد ، مشهد ، بيرجند ، بجنورد ، تربت جام و بعضی از شهرهای استان فارس و گرگان برگزار می شود. برای اجرای رسم «الله رمضانی» جوانان و بچه های هر محله با تشکيل گروههای پنج تا ده نفره از شب اول ماه رمضان ، بعداز افطار ، به در خانه ها می روند و اضعار «الله رمضانی» می خوانند.

 

هر گروه از ميان خود يک استاد و يک انباردار انتخاب می کنند. وظيفه استاد رهبری گروه و وظيفه انباردار جمع آوری هداياست. هدايا هم يا پول است يا يک خوردنی مثل گردو ، کشمش ، خرما ، بادام ، قيسی هلو و قيسی زردآلو.
جوانان در تمام خانه های محله را می زنند و ترانة «الله رمضونی» می خوانند و فيض می طلبند. آخر سر هم در گوشه ای جمع می شوند و با استفاده از نور مهتاب آنچه بدست آورده اند بين خود تقسيم می کنند و به خانه هايشان بازمی گردند.

 

جشن سده:
مراسم جشن سده که از سنت های قديم خاص کرمان است بدين گونه است که پنجاه روز قبل از عيد نوروز در محله باغچه بوداغ آباد جشنی از طرف زرتشتيان کرمان ترتيب داده می شود و رسماً از رجال و شخصيت ها دعوت می کنند و با شيرينی و ميوه از آنها پذيرايی می نمايند. در اول غروب آفتاب چند تن از موبدان زرتشتی درحاليکه لباس سفيد و کلاه سفيد دارند ، هر کدام دست به دست هم داده و با خواندن اورادی به گرد توده عظيم بوته های جمع شد که به اصطلاح محلی «درمون» می گويند به طواف مشغول می شوند و پس از چند مرتبه گردش يکی از آنها با لاله روشنی که در دست دارد در مسير وزش باد بوته ها را آتش می زند و با وزش باد به اندک مدت تمام آن توده عظيم به آتش انبوه توليد می گردد و موبدان هم از آنجا دور می شوند درحاليکه در تمام طول اين مراسم موزيک با آهنگهای شاد نواخته می شود و تماشاچيان شعله های عظيم آتش را در پهنه آسمان با لذت فراوان می نگرند ، سپس اندک اندک شعله ها فرو می نشيند و تماشاچيان نيز محوطه باغچه را ترک می کنند ، عده ای بر اين عقيده اند که بعد از سده به اصطلاح محلی پناه باد گرم است ، يعنی درجائيکه حافظ و ديواری باشد که مانعی جلو وزش باد باشد و از گزند سوز سرما در امان است .

 

زارعين می گويند بعد از سده حتی پناه يک پشکل گوسفند هم گرم است و زرتشتيان نيز در اين موضوع معترفند و درباره سده و موقع فرارسيدن آن اصطلاحاتی دارند ، که به اين ترتيب بيان می کنند: صد سده ، ده گله ، پنجاه به نوروز ، در اين روز پختنيهای مخصوص زرتشتيان صورت می گيرد به نام سيرو سدو و سيرگ و يک نانی هم پخته می شود
انگيزه های داستانی مختلفی وجود دارد که چه بسا بيشتر آنها مربوط به يکی از پادشاهان می شوند ، از جمله جمشيد و فريدون.

 

يکی از علل برگزاری اين جشن را گفته اند: کيومرث را سد فرزند از اناث ذکور بوده چون به حد رشد و تميز رسيدند در شب اين روز جشن گرفت و همه را کدخدا مرد و فرمود که آتش بسيار برافروختند ، بدان سبب آن را سده می گويند. اما دليلی ديگر که برای برپايی جشن سده ياد کرده اند منسوب است به فريدون و دوران وی پيکارش با ضحاک از لحاظ يکسان معنی رمز و کتابی که در داستان هوشنگ و حمله مار و افروختن آتش وجود دارد ، مار سياه رمز تمثيلی اهريمن و زشتی بود که مرگ و نابودی می آفريند و چون در کار حمله برآمد ، آتش اورمزدی بدرخشيد و مرگ و بدی را به دور راند.

 

در هر حال اين رسم از ديرباز در کرمان برجا مانده و همه ساله در روز دهم بهمن ماه برگزار می شده و نه تنها زرتشتيان بلکه گروه کثيری از مسلمانان حضور بهم می رسانند و بوسيله جوانان زرتشتی مورد پذيرايی قرار می گيرند.

 

جشن چهارشنبه سوری:
در شب چهارشنبه آخر سال (آخرين چهارشنبه سال) در بيشتر خانواده ها و دهات اطراف کرمان رسم است در يک خانه دور هم جمع می شوند (مرد و زن ، دختر و پسر) و به شادی می پردازند. در روستاها که دوبيتی هايی حفظ می کنند و در صدر مجلس می نشينند و اول اشعاری در مدح خداوند و پيغمبران و امامها می خوانند و بعد از گرم شدن مجلس روی به نفر اول می نمايند و می گويند نيت کن ، آن شخص در قلب خود چيزی را بنظر می آورد و خواننده بيتی که به زبانش آمد جهت او می خواند بعد نوبت به نفر کناری می رسد و همين طريق تاآخرين نفر که آواز و رقص و با نقل و کشمش و نخودچی و آجيل مخصوص (به مشکل گشا معروف است) از خود پذيرايی می کنند.


در اين شب آش بايد پخته شود که آش شب چهارشنبه سوری می گويند ، بدين صورت که نخود را می گيرند و قل هو الله می خوانند و فوت می کنند.

 

آداب و سنن مردمان کرمان, سورمه دان, آداب و رسوم ماه رمضان

 

شب يلدا:
در شب يلدا که آغاز زمستان و طولانی ترين شب زمستان است ، هر خانواده دور هم جمع شده و به صرف ميوه بخصوص هندوانه و آجيل ، نخود ، کشمش ، بادام ، پسته ، فندق ، تخمه و ... می پردازند. قصه گويی ، شاهنامه خوانی و خواندن کتاب حافظ نيز مرسوم می باشد و تا پاسی از شب بيدار می مانند.

 
منبع:

چله کشی در بافت قالی

 چله کشی مهم‌ترین مرحله پیش از بافت گلیم و فرش است که به دو روش ترکی و فارسی اتمام می‌شود. بافت قالی بدون وجود دار شدنی نیست. دار قالی، پایه ای است که تارها و پودها روی آن کشیده می‌شوند و لغایت آخر بافت، قالی روی آن سوار است و پس از سپریدن بافت، با قیچی زدن بر ریشه‌های فرش، آن را از دار جدا کرده و به اصطلاح از دار زیر می‌آورند.

 
 
چله کشی فارسی
چله کشی فارسی
 
مواد اولیه و وسایل پیشه چله کشی
برای سپریدن عملیات چله کشی وسایل زیر مورد نیازند:
 
دار قالیبافی
نقشه قالی
نخ اربعین (پنبه‌‌ای، ابریشمی، پشمی)
دفه و دفتین
سیخ پود کشی
متر برای اندازه گیری
مداد سیاه معمولی
چکش
میخ
آچار
تسمه چوبی
ماژیک معمولی
دار قالی      
 عبارتست از چارچوب فلزی و یا چوبی با مشخصات خاص و پسندیده قالی در دست بافت. دار قالیبافی به اشکال و گونه ها مختلف ساخته شده است که قالی روی آن بافته می‌شود. این دارها عمدتا بر دو نوع است:
 
دار ستانی (دار زمینی)
دار افقی دستگاهی است بسیار ساده از جنس چوب یا لوله‌های آهنی، که اغلب در ایلات و عشایر و چادرنشین‌ها استفاده می‌شود. این دستگاه که  به موازات سطح زمین با فاصله ۳۰ سانتیمتر نصب می‌شود، شامل دو قطعه چوب استوانه ای با طول ۱،۵ برابر عرض قالی باره نظر برای بافت می باشد که در بالا و پائین قالی پیمان می‌گیرد. دو راز اضافی آن به وسیله چهار شماره میخ چوبی یا فولادی کبیر که در زمین کوبیده شده مهار می‌شود.
 
این نوع دستگاه‌ها با وضع زندگی چادر نشینان و ایلات و عشایر انسجام دارد و به آسانی  در هر سررسید  می‌توانند آنرا روی زمین به طور خوابیده مستقر نمایند و یا جمع نموده کوچ کنند. به پیشه بردن این گونه دارها برای سلامتی بافنده پسندیده نیست زیرا بافنده ناگزیر است هنگام پیشه روی این گونه دارها خم شود.
 
 دار عمودی
image89304-w600
 
این گونه دارها که تکامل مکشوف دارهای ابتدایی است، معمولاً چارچوب مستطیل شکلی دارند که به طور عمود بر سطح زمین و به طور ایستاده مستقر می‌شوند. این گونه دار از دو عدد چوب استوانه ای هموار و محکم که به طور موازی یگانه در بالا(بنام سردار) و یکتا در پائین (به اسم زیردار) و دو شماره چوب دیگر که حالت ستون‌های دستگاه را دارند (به اسم راست روها) تشکیل شده است.
 
اجزای دار عمودی
گاوه (گوه یاور): تکه چوب گونیا شکلی است که برای محکم کردن دو طرف پایین دار و در شکاف (زبانه) پائین راست روها کوبیده می‌شود و موقع شل کردن چله‌ها و پائین کشی قالی آنها را خارج می‌آورند. گاوه را گوه، وره، گاز، گوئه، و هوره نیز می‌نامند.
کجو (چوب کوجی): چوبی است استوانه ای شکل که به اندازه پهنا دار قالی برای تنظیم و جداسازی نخهای اربعین و جلوگیری از کجی قالی به کار می‌برند. کجو را، کوجی، نیرگی و چوب یکی هم می‌گویند.
هاف (هافه):چوب هاف باریکتر از چوب کجو است و در بالای آن پیمان می‌گیرد که در زمان پود دادن برای زیرورو کردن چله‌ها از آن بهره‌گیری می‌شود.  آموزش چله کشی تابلو فرش هاف را چوب لا، لاکاری، بعد گرد، پشت یکتا و توساد هم می‌گویند. در تبریز به آن چو گفته می‌شود.
نیمکت (تخته): تکه چوب مسطحی است به شکل نیمکت بدون پایه که بافنده به اثناء بافت قالی روی آن می‌نشیند. نیمکت را الوار تخته و تخته ذیل پا نیز می‌گویند.
نردبان: نردبان در دو طرف دستگاه پیمان گرفته و با راست روها متصل است و دو سر نیمکت روی آنها قرار می‌گیرد.
ChelleKeshi_
 
انواع دار عمودی
دستگاه‌های ثابت: این نوع دارها تغییر ناپذیر هستند، به طوری که سر پائین راست روها را به اندازه ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر در تو زمین پیمان دیتا و محکم می‌کنذ. در این گونه دار، چله‌های اضافی در رأس سردار گره خورده است. به ترتیب که قالی بافته می‌شود، در دفعات گوناگون گرهها را باز و قسمتی از قالی که بافته شده است به همراه چله‌ها پائین کشیده می‌شود و بعد از عمل دوخت بار دیگر گره‌ها در بالای سردار استوار می‌شوند. در بعضی از دستگاهها که طول دستگاه با طول قالی باره بافت مطابقت دارد، به جای عمل دوخت و پائین کشی قالی، از نردبان‌های بلند و نیمکت بهره‌گیری شده و هر چه قالی اغلب بافته می‌شود ارتفاع محل کاردر سطح زمین نیز اغلب می‌شود.
دستگاه‌های فندکدار: در این نوع دستگاه‌ها به جای اینکه چله از روی سردار عبورداده شود، از روی استوانه ای چوبی و یا فلزی که به موازات سردار و کمی پائین تر متعلق به پیمان دارد(فندک) عبور دیتا می‌شود و به وسیله دو شماره پیچ فاصله سردار و فندک را تنظیم می‌کنند و یا به وسیله گاوه در ذیل دارچله‌ها را شل و سفت می‌کنند. در مناطق غرب کشور از این گونه دارها بهره‌گیری می‌شود.
دستگاه گردان: در این نوع دستگاه‌ها نخ اضافی اربعین روی سردار پیچیده می‌شود و به ترتیب که قالی بافته می‌شود چله‌های اضافی از سردار مفتوح و مقدار قالی بافته شده به پایین دار پیچیده می‌شود. برای سفت کردن چله‌ها در این نوع دار از اهرم‌های خاصی بهره‌گیری م‌شود، به این ترتیب که روی سردار دو عدد سوراخ عمود بر هم هستی دارد که با گذاردن اهرم در درون یگانه از سوراخها و کشیدن آن و تکرار این عمل چله‌ها را استوار می‌کنند و راز اهرم را به پائین راست روها کنترل می‌کند. اخیراً برای این شغل از چرخ دنده نیز کاربرد م‌شود.
دستگاه تبریزی (ترکی): در این نوع دستگاه‌ها نخ‌های چله، سردار و زیردار را بعید زده و به ترتیب که قالی بافته می‌شود، با شل کردن گاوه‌ها و یا پیچ‌ها مقدار بافته شده را به پشت دستگاه می‌چرخانند. و مجدداً توسط گاوه و یا پیچ‌ها، چله‌ها را استوار می‌شود. این نوع دستگاه‌ها که به آنها دستگاهای سیار نیز می‌گویند، به وسیله پایه‌های کفی و یا حائل‌هایی که از پشت به آنها بسته می‌شود، روی زمین تغییر ناپذیر نیستند و قابل جابه جا شدن هستند و چون قالی یک نوبت دور دو تیر فوقانی (سردار) و زیرین (زیردار) می‌چرخد، به اندازه دو برابر درازا دستگاه را می‌توانند روی آن ببافند. در این گونه دستگاه‌ها عمدتا محل نشستن بافنده تغییر ناپذیر است.

 

تصاویر/ دختری که آرایش دست با حنا را ترویج می‌دهد

 

دکتر عذراء خمیسة 29 ساله از کودکی با حنا گذاشتن روی دستهایش علاقه داشت و اینک طرح های جالب و زیبایی به وسیله حنا روی دست ایجاد می کند.

 

اکنون این دختر اماراتی الهام بخش نسل جدیدی برای پذیرش این سنت است و هوادارانش به این کار علاقمند شده اند.

 

عذراء بیش از 37 هزار دنبال کننده در اینستاگرام نیز دارد و با هشتگ thehennaarchive# از آنان خواسته با حنا روی دستان خود نقوش زیبا خلق کرده و به اشتراک بگذارند.

 

این دختر می گوید من قبلا سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشته ام و افراد زیادی را می دیدم که بدنهایشان را خالکوبی می کنند اما من هرگز این کار را دوست نداشتم و در اسلام نیز خالکوبی جایگاهی ندارد.

 

او همچین اقدام به برگزاری کلاس هایی در این زمینه در مناطق مختلف امارات کرده است.

 

عذراء خمیسه گفت: فرهنگ حنا در بسیاری از خانواده ها جایگاه خود را از دست داده است. من دختران زیادی را می بینم که می گویند حنا آنها را یاد مادربزرگ ها و دوران کودکیشان می اندازد.

 

وی همچنین صاحب برند کیف دستی Azra در امارات است.

 

اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا
اخبار,اخبار گوناگون,آرایش با حنا

 

منبع:

https://www.beytoote.com/news/selective-news/banews42205.html

چرا کرگدن برای سیاستمداران سودانی جذاب بود؟!

 

اخبار,اخبار گوناگون
در سال ۲۰۱۰ میلادی، طراحی یک شهر شبیه کرگدن با هدف تغییر چهره شهری و زیباسازی جنوب سودان برای جذب گردشگر برنامه ریزی شد. برنامه‌های توسعه در جوبا توسط یک پیمانکار سودانی و یک شرکت کانادایی به نام UAS طراحی شده بود.

به گزارش تابناک باتو، تلاش برای تحقق استقلال سیاسی در سودان یک موضوع قدیمی است، به گونه ای که اغراق آمیز نخواهد بود اگر بگوییم جدایی جنوب سودان از وطن مادر یکی از طرح‌هایی بود که اجرای آن به زمان طولانی نیاز داشت و فرآیند جدایی آن، یکی از تأثیرگذارترین اتفاقات در جهان عرب به شمار می‌رفت.

 

ساخت شهرهایی شبیه کرگدن و زرافه در این کشور

در سال ۲۰۱۰ میلادی، طراحی یک شهر شبیه کرگدن با هدف تغییر چهره شهری و زیباسازی جنوب سودان برای جذب گردشگر برنامه ریزی شد. برنامه‌های توسعه در جوبا توسط یک پیمانکار سودانی و یک شرکت کانادایی به نام UAS طراحی شده بود. جستجوی سریع آنلاین نشان می‌دهد که UAS راه حل‌های نوآورانه‌ای را برای مشتریان در صنایع مختلف از جمله آبزی پروری، خوراک دام، جنگلداری، کود، مواد غذایی و غلات از سال ۱۹۷۴ میلادی ارائه می‌دهد.

 

هدف از این پروژه بازسازی شهر‌های منطقه در قالب حیوانات جنگلی و گیاهان بومی و قرار بود پایتخت منطقه‌ای «جوبا»، و دفتر رئیس پایتخت سودان جنوبی، شبیه به کرگدن و شهر «واو» نیز به شکل زرافه ساخته شود و به این مناطق رنگ و بوی زیبایی از آفریقا ببخشد.

اخبار,اخبار گوناگون

 

معروف است که سودان قبل از تقسیم شدن، بزرگترین دولت آفریقایی از نظر مساحت بود و در عین حال این کشور تاریخ طولانی از استعمار و سلطه بیگانگان را دارد، نه فقط از سوی استعمارگران همیشگی اروپایی بلکه از سوی مصر و به طور مشخص در دوران محمد علی و پس از او خانواده اش که حکومت بالفعل در سودان داشتند. از سوی دیگر حکومت عثمانی هم به موجب تفاهمنامه ۱۸۴۰، حاکم اسمی این منطقه بود و قدرت‌های اصلی و بزرگ براساس این تفاهمنامه، نفوذ محمد علی را در مصر، سودان و بلاد شام کاهش دادند.

 

حکومت بریتانیا هم در کمتر از یک قرن به وخیم‌تر شدن تنش‌ها بین شمال مسلمان و جنوب آفریقا که اغلب مسیحی بودند دامن زد. به عبارتی دیگر تلاش‌های جنوب سودان برای آزادی ارتباط محکمی با سیاست دولت‌ها و حکومت‌های مسئول دارد، و با نگاه به همه آنچه سودان از ثروت‌های درونی و منابع غنی دارد به راحتی می‌توان دریافت که چرا تا این اندازه مورد توجه قرار گرفته است.

اخبار,اخبار گوناگون

 

سودان تلاش‌های زیادی برای ابداع مجموعه‌ای از روش‌های جدید و زیبا برای بهبود زندگی و وجهه کلی خود انجام می‌دهد، پروژه ساخت شهر‌هایی به شکل کرگدن و زرافه و ... حدود ۱۰ میلیارد دلار برآورد می‌شد که تا به امروز محقق نشده است.

 

در پایان باید بگوییم که آزادی، استقلال و نگاه به آینده، همه این‌ها منجر به یک انفجار بزرگ شهری و توسعه چشمگیر در شهر‌های جهان به طور کلی، و شهر‌های آفریقایی به طور ویژه می‌شود.

 

چرا کرگدن برای سیاستمداران سودانی جذاب بود؟!

در ژانویه سال ۱۹۵۶ میلادی و همزمان با اعلام استقلال در کشور سودان، آن‌ها در جستجوی پرچم، نماد و سرود ملّی خاص خود بودند. کرگدن سفید حیوان نادری در سودان به شمار می‌رفت و در هیچ منطقه‌ای از دنیا به غیر از سودان وجود نداشت و پیشنهاد شد که کرگدن سفید نماد سودان شود. این پیشنهاد از سوی استاد «کالج یادبود گوردون» سودان ارائه شد؛ هرچند پیشنهاد مطرح در آن زمان از سوی سیاستمداران مخالف، زشت و منزجر کننده معرفی شد، یکی از مهمترین مردان جنبش ملّی به نام «محمد احمد المحجوب» از آن حمایت کرد. کمیته‌ای از اعضای پارلمان، دولت، روحانیون و نمایندگانی از کالج، نمایندگان احزاب ملی و افسران نیرو‌های سودانی با هم جلسه‌ای تشکیل دادند و کرگدن سفید به عنوان نماد دولت سودان معرفی شد.

 

پس از آنکه رئیس جمهور اسبق سودان «جعفر نمیری» روی کار آمد، بر آن شد تا نماد سودان را تغییر دهد. او بر این باور بود که کرگدن با وجود قدرتش، شتابزده و عجول است و به تحریکات سریع پاسخ می‌دهد، پس جلسه‌ای با حضور هنرمندان تشکیل داد و در این جلسه «مرغ مُنشی/دبیر» به دلیل قدرت، هوش، زیبایی، نگاه نافذ و به عنوان حیوانی که خیلی سخت دست آموز می‌شود، به عنوان نماد سودان انتخاب شد.

 
منبع:

پدیده‌های نادری که به ندرت می‌توانید آن‌ها را ببینید!

 همه‌ی ما با چیز‌های معمولی احاطه شده ایم که به خوبی هم آن‌ها را می‌شناسیم. اما گاهی ممکن است به یک چیز غیرمعمول و خاص برخورد کنید که در نگاه اول شما را شگفت‌زده کند؛ بنابراین اگر بدانید که به کجا نگاه کنید یا در صورتی که یکی از افراد خوش‌شانس باشید با این اتفاق‌ها روبرو خواهید شد. اتفاقاتی که آن‌ها را تنها در فیلم‌های علمی تخیلی می‌توان دید!

 

در ادامه با برترین‌ها همراه باشید تا با هم پدیده‌ها و اتفاقات شگفت انگیزی را ببینیم که شما را به وجد می‌آورند.

 

۱-شخصی که نوعی زالی خاص دارد و در هندوستان زندگی می‌کند.

اخبار,اخبار گوناگون

 

۲-ابر کروی و خاص

اخبار,اخبار گوناگون

 

۳-گربه‌ای با چشم‌های آبی و عجیب!

اخبار,اخبار گوناگون

 

۴-هندوانه‌ای که مثل توپ بادی پنچر شده است!

اخبار,اخبار گوناگون

 

۵-تخم مرغی با دو پوسته

اخبار,اخبار گوناگون

 

۶-گل آفتابگردانی با دو رنگ متفاوت

اخبار,اخبار گوناگون

 

۷-پدیده‌ای نادر به نام «غروب خورشید دو نیم شده» در کارولینای شمالی

اخبار,اخبار گوناگون

 

۸- به رنگ این چشم نگاه کنید.

اخبار,اخبار گوناگون

 

۹-در شرایط خاص، هنگامی که آب در چوب خشک یخ بزند، «یخ مو» تشکیل می‌شود.

اخبار,اخبار گوناگون

 

۱۰- منظره‌ای نادر از گنبد گدازه‌ای ۲۰ متری در هاوایی

اخبار,اخبار گوناگون

 

منبع:

https://www.beytoote.com/news/selective-news/banews42244.html

باورهای عجیب درباره حیوانات در آیین هندو و مصر باستان

 

 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات
پرستش حیوانات در دوران کهن و زمان های بسیار دور، امری رایج بوده است. آنها ویژگی های خاصی را در این حیوانات یافته و آنها را معبود خود قرار داده بودند. در این گزارش، دانستنی های جالب از پرستش حیوانات از گذشته تا امروز خواهید خواند. 
 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات

 

موش در دین هندو پرستیده می شود. چه کسی باور می کند که موش ها مورد پرستش قرار بگیرند؟ در یکی از مناطق شهر راجستان موش ها مقدس هستند و به آنها غذا و هدایا داده و رعایت حال آنها می شود. از جمله شواهد چنین باوری معبد «کارنی ماتا»ست که بیش از ۲۰ هزار موش در آنجا زندگی می کنند. این موش ها را از اماکن چندش آور مثل زباله دانی ها و فاضلاب ها پیدا می کنند و به معبد می آورند تا زندگی خوبی را حتی بهتر از خیلی از مردم برای آنها فراهم کنند. نکته جالب توجه این که هر کسی این جوندگان کوچک را لِه یا لگد کند، به عمد یا غیر عمد، سالها به زندان می افتد، زیرا در قانون هند، آسیب زدن به موش ها توهین به آیین هندو به شمار می رود.

 

 گربه

 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات

 

این گربه زیبا جایگاه قابل توجّهی در جوامع فرعونی ها داشته و آن را به دلایل مختلفی می پرستیدند. گربه ها با الهه «باستیت» مرتبط بودند. طرح و رنگ روی پیشانی برخی از گربه ها شبیه حرف M بود، و این طرح نمادی از حشره سرگین غلطانک، حشره مقدس فرعونیان بود. فرعون متوجه قدرت گربه ها در مبارزه با جوندگان و مارهای سمّی بودند و برای فرعونیان نمادی از نعمت و تعادل طبیعت به شمار می رفتند. در مصر باستان گربه ها پس از مرگ مومیایی می شدند و یا همراه صاحبان خود دفن می شدند. هر کسی به گربه آزار می رساند به عنوان مجازات کشته می شد. اگر گربه ای در مصر باستان می مرد، صاحب گربه ابروهای خود را به نشانه غم می تراشید.

 

مار

 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات

 

این خزنده خطرناک در آیین هندو با الهه ای به نام «شیفا» مرتبط است؛ شیفا گردنبندی شبیه به مار دارد. در آیین هندو جشنواره ای برگزار می شود که در آن مارها را احترام کرده و به آنها غذا می دهند. مار مورد توجه فرعونیان هم بود. به خصوص شاه کبرا که طول آن به چندین متر می رسد، باهوش و بسیار بزرگ است. اگر به مجسمه های فرعونی توجه کنید، بالای سر هر مجسمه نقش و طرحی از شاه کبرا خواهید دید که سمبل نگهبانی از این مجسمه ها به شمار می رود.

 

 ببر

 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات

 

این گربه سان بزرگ در برخی مناطق به دلایل نامشخصی همچنان مورد پرستش قرار می گیرد. در چین ببر نماد زمین است و مورد پرستش قرار می گیرد. پوست و استخوان ببر در طب سنّتی چین مورد استفاده قرار می گیرد. در شهر «کونمینگ» چین، ببرها به کثرت مورد تقدیس قرار می گیرند و در همین راستا ساکنان شهری در ویتنام هم ببرها را می پرستند.

 

سگ

 اخبارگوناگون,خبرهای گوناگون ,پرستش حیوانات

 

سگ در نزد فراعنه به دلیل ارتباط با الهه «آنوبیس» مورد پرستش قرار می گرفت. مطیع بودن، وفاداری بیشتر آن نسبت به سایر حیوانات، محافظت از خانه ها و ...دلیل اهمیت سگ ها برای فراعنه بود. در آیین هندو نیز، سگ ها مورد تقدیس قرار می گیرند، برای آنها در ۱۴ نوامبر هر سال فستیوال سگ برگزار می کنند و جشن می گیرند، بخور روشن می کنند و به مراقبت و نگهداری از آنها می پردازند.

 
منبع:
صفحه قبل 1 2 3 4 صفحه بعد